MamboAllemaal

!

Hier alles POA (COOL!) Nog 2 hele dagen en dan verlaten we alweer het prachtige Kenia.
De tijd is om gevlogen, net nu we ons hier behoorlijk weten te redden; De weg weten, ze ons niet meer kunnen oplichten in de Matuta,We verkopers weten af te trochelen maar vooral nuwe de mensen hebben leren kennen van APDK, met name de lieve kinderenmaar ook een band hebben gekregen met het personeel en anderevrijwilligrersis het zaterdag vroeg in de ochtend alweer 'time to go home'.

Beetje dubbel om Kenia te verlaten naar een bijzondere maand, maar ook zeker fijn om weer lekker naar NL te gaan. Een maand iseen goede periode.Hoe cliche het misschien ook klinkt, maar besef echt hoe goed wij het in Nederland hebben, hoe alles geregeld is,zoveel middelen, vrijheid en goede (zorg)voorzieningen. Zoveel rijkdom, besef ik na deze reis meer dan ooit. Dit zal ik altijd in m'n achterhoofd houden de rest van m'n leven.

Wassen APDK
Even een korte toelichting op de hygiene waarover we ons zo gefrustreerd hebben. We zagen veel dingen die anders gaan als in NL. Iets wat voor ons raar is, zoals het weinige verschonenennauwelijks georganiseerd hoe zaken op een dag verlopen.Maar! Zoals voorgenomen vroeg in ochtend opgestaan omde staff te assisteren bij het wassen etc.. Wat een belevenis weer en wat waren we blij om te zien dat de kinderenenorm goed worden geschrobt en ook op een leuke enkindvriendelijke manier.Om 6.30 uur poetsen ze hun tandjes. De meegebrachte tandenborstels kwamen goed van pas en hebbenze voorzien van een nieuwe voorraad, we hebben op elke tandenborstels een sticker geplakt met de naam.Na het tanden poetsen gooien ze van blijdschap de kleding uit, en zitten ze allemaal al klaar in een rijtje in de wasruimte. Al zingendbeginnen ze het ritueel, en worden ze in een groteteil schoongemaakt, grondig.SUPER! Samen metde staff proberen we zo snel mogelijk iedereenaan te kleden met de uniformpjes, de grote helpen de kleintjes en is echt een prachtig gezicht! Dit is dus allemaal meegevallen gelukkig. Ook de rolstoelen hebben we een goede schoonmaakbeurt gegeven en de kleding gerepareerd. Zulke dingen geven een extra voldaan gevoel, om ook wat praktische zaken gedaan te hebben.

Dag naar het strand
Daar was dan eindelijke de beachday met APDK. Al schreeuwend van blijdschap 'Wazunghu!!' (Blanken)roepen ze ons tegemoet. Uitgelaten komen degene die kunnen lopen al op ons af.
Eerst nog even thee drinken en vooraf worden de uniformen omgewisseld voor normale kleding. De kinderen in roelstoel brengen we naar de grote bus. Wat waren ze blij, en zo gespannen. Sommige kinderen wonen met hun familie ver van de kust en hebben de zee nog nooit gezien. We sjouwen ons rot, maar met het team samen gaat het super en zitten we rond 9.30uur klaar om te vertrekken. De kinderen zitten met 3 of soms 4 man op een bankje in de bus, en de kleintjes kijken richting de chauf om een indruk te krijgen van de buitenwereld. Zo mooi om die verbaasde gezichtjes te zien! Sommige vertrouwde het nog niet helemaal, maar bij aankomst krijgen ze badkleding aan duswaren de meeste gerust. Wat voor badkleding? Iedereen droeg badpakken, te groot, te klein. Ik twijfelde wel even toen een jongen van een jaar of 8 me een zelf uitgekozen badpak aangaf en vroeg hem te helpen met aandoen. Hun maakte het helemaal niks uit, dus ik dachtgas erop.. en richting het water. We waren gelukkig met veel vrijwilligers die dag, en personeel met veel inzetvan APDK. Iedereen sjouwde zich rot om elk kind te laten zwemmen. We hadden voor de grote zwembanden gehuurd, dus ook zij konden zichzelf goed vermaken. Lunch kip met frietjes en frisdrank! Wat een feest. Super en zo goed dat ze ff weg waren bij altijd dezelfde muren van APDK. Het was een topdag!!

Nightlife Mombasa
We zijn ook nog een avondje onverwacht wezen stappen. Samen met een Engels meisje en haar Keniaanse vriend. Hij was erg westers omdat hij 8 jaar in de UK heeft gewoond en sprak dus zowel engels en Swahilli en wist relatief veilige plekken om een drankje te doen. Was heel leuk en wel een beetje spannend als een van de weinige witte tussen de menigte. Er werd flink geswingd op Keniaanse/Amerikaanse Popmuziek.Een biertje, smirnofje,gedanst en veilig met de taxi naar huis.

Afscheid
Vandaag hebben we een klein feestje georganiseerd met een traktaktie en spelletjes. Eerst ranja en koekjes laten op de dag ijsjes. We hebben een aantal kinderen geschminkt, de stoelendans gedaan, en een estafettespel met balonnen, wat ze overigens niet zo boeiend vonden. Maar gelukkig viel de stoelendans wel in de smaak en kregen de winnaars een medaille. Geheel onverwachts zongen de kinderen voor ons een afscheidslied, een kindje sprak namens de hele groep een bedankwoordje uit en ook Lea (manager APDK) deed een woordje. Vervolgens kregen we certificaten. Heel spontaan, maar was erg leuk dat ze er bij stil stonden.

En nu..
Nog twee dagen samen met de kinderen zijnen tussendoor de laatste dingen doen voor vertrek.
Voor de familie hebben we een mooie taart gekocht om ze te bedanken voor de leuke tijd in het gastgezin. Verder komen er morgen 25 Duitsers op bezoek bij APDK die veel geld hebben gesponsord voor het project. Ze hebben van alles voor deze mensen voorbereid, Afrikaanse dans, Keniaanse hapjes, etc. We gaan hierbij assisteren en nog even genieten.

Hoe dan ook: We hebben het een super tijd gevonden. Ook om dit samen mee te maken als moeder en dochter. Het geeft zoveel voldoening, en met kleine dingen zijn de kinderen blij. Het project doet veel goed werk, en boeken vooruitgang met de kinderen door aangepaste schoenen te maken, behandelinngen bij de fsio, en bieden de kinderen onderdak en etenetc. Ook al gaat allemaal wat trager, toch is het super dat ze de kinderen opvangen en helpen, soms vraag je je af waar de kinderen anders terecht zouden kunnen, want een handicap in Afrika is nog steeds iets wat veelalniet geaccepteerd is en wat als vreemd wordt gezien of deouders hebbengeen geld omhun kind(eren) te helpen. Ik hoop dat er vrijwilligers blijven komen om de kinderen net wat extra te motiveren en aandacht te geven en het project te ondersteunen. We zouden het iedereen aanraden, want het is een hele speciale ervaring geweest.

Heel erg bedankt voor het volgen van de reisblog.Leuk, Leuk, Leuk om jullie weer te zien en te spreken. Zaterdagavond zijn we thuis. Voor een indruk van de laatste dagen zie de foto's.

Veel Liefs,

Roxanne & Magda